தலைப்பு

பி.எஃப் போன்ற ஆபாசத் தலைப்புகளும், சுவுண்ட் பார்ட்டி, லொள்ளு போன்ற கேணத்தனமான தலைப்புகளும், மதுர,சின்னா போன்ற க்ரியேடிவிடி ஏதும் தேவைப்படாத தலைப்புகளும் மலிந்துவிட்ட நிலையில் அர்த்தமுள்ள தலைப்புகள் சிலவற்றை இங்கு பகிர்ந்து கொள்ளத் தோன்றியது.

சிவசங்கரியின் கப்பல் பறவை, சுட்ட மண் என்ற இரு தலைப்புகளும் அவற்றின் பொருள் காரணமாய் மனதில் பதிந்து விட்டன.


துறைமுகத்தில் நிற்கும் கப்பல் தளத்தில் சிதறிக் கிடக்கும் தானியங்களைத் தின்னப் போகும் பறவைகள், உணவின் மயக்கத்தில் கப்பல் நகருவதைக் கவனிக்கத் தவறிவிடுமாம். கப்பல் வெகுதூரம் சென்றபின் அவை நடுக்கடலில் இருப்பதை உணராது கரை நோக்கிப் பயணப்படுமாம். வெகு நேரம் பறந்தும் கரையைக் காண முடியாமல் கப்பல் நோக்கித் திரும்ப முயலுமாம். ஆனால் அதற்குள் கப்பல் எட்ட முடியாத தொலைவு சென்றுவிடுமாம். இதனால் கரைக்கும் போக முடியாமல், கப்பலுக்கும் திரும்பமுடியாமல் இளைப்பாறவும் இடமில்லாமல் பறந்து பறந்தே கடலில் விழுந்து செத்துப் போகுமாம். ஒரு சின்னத் தலைப்பில் எவ்வளவு அருமையான வாழ்க்கைத் தத்துவம்!

***
குயவர்கள் பானை செய்வதற்கு பச்சை (raw) மண்ணை பயன்படுத்துவார்கள். மண் பச்சையாக இருக்கும் போது அதனை எப்படி வேண்டுமானாலும் வளைக்கலாம், வனையலாம். அப்படி ஒரு வடிவத்துக்குக் கொணர்ந்தபின் அதனை தணலில் சுடுவார்கள். அப்படி சுட்டபின் அந்தப் பொருள் உடைந்துவிட்டால் என்ன முயன்றாலும் மீண்டும் அதனை ஒட்ட வைக்க முடியாது. மண் ஒன்றுதான் ஆனால் சுட்டபின் அதன் குணம் மாறிவிடுகிறது. அதனை நாம் நினைக்கிறபடி மாற்ற இயலாது. சில சமயம் சுட்ட மண் என்று உணராமல் நாம் மனிதர்களின் இயல்பை மாற்ற முயன்று தோற்றுப் போகிறோம்.

இம்மாதிரி நியதிகள் நாம் அறிந்தவைதான் என்றாலும் யதார்த்த வாழ்க்கையில் பல சமயம் நமக்கு உறைக்காமல் போயிருக்கிறது. இந்தப் புரிதல் எனக்கு வாழ்க்கையின் ஒரு கட்டத்தில் மிகுந்த உதவியாக இருந்திருக்கிறது. அதுதானே நல்ல எழுத்துக்கு அழகு!

சிவசங்கரி எனக்கு மிகவும் பிடித்த எழுத்தாளர். த.மா.க.வில் இருந்து சூடுபட்டு பொது வாழ்க்கையிலிருந்து விலகிவிட்டார் என்று கேள்விப்பட்டேன். அவர் குறித்த மேல் தகவல்கள் அறிந்தவர்கள் சொல்லுங்களேன்.