கௌவரம் ரஜினிகாந்த்

நேற்று அலுவலகத்துக்குக் கிளம்பிக் கொண்டிருந்த போது கௌவரம் படத்தின் சில காட்சிகளைக் காண நேர்ந்தது.

முதல் காட்சியில் கண்ணன் சிவாஜியும் உஷா நந்தினியும் உரையாடுவார்கள். அடுத்த காட்சியில் நாகேஷ் கண்ணனைப் பற்றி ரஜினிகாந்த் சிவாஜியிடம் கோள்மூட்டுவார். இந்த இரண்டு காட்சிகளிலும் நடித்தவர் ஒரே மனிதர்தான் என்று நம்புவதற்குக் கடினமாய் இருந்தது. பாடி லாங்குவேஜிலேயே அவ்வளவு வித்தியாசம் காட்டியிருக்கிறார் மனிதர். இவ்வளவுக்கும் இரண்டாவது காட்சியில் வாயில் பைப்பை வைத்துக் கொண்டு வெறுமனே நின்று கொண்டிருப்பார். முகத்தில் கூட அவ்வளவு எக்ஸ்ப்ரஷன்ஸ் காட்ட மாட்டார். ஆனால் நிற்கிற தோரணையே ஆயிரம் உணர்ச்சிகளைச் சொல்லும். என்ன மாதிரி மனிதரை இழந்துவிட்டது தமிழ் சினிமா என்கிற ஆதங்கம் எழுந்தது.

சிவாஜியின் நடிப்பில் நாடக பாணி தெரியும் என்ற விமரிசனத்தை ஏற்றுக்கொள்ளத்தான் தோன்றுகிறது. அப்படிப் பார்த்தால் இன்னும் இந்திய சினிமாவே இயல்பான நடிப்பை முழுமையாய் அரவணைத்துக் கொள்ளவில்லை என்பதுதான் உண்மை.

சிவாஜி வெகு இயல்பாய் செய்த படங்களில் ஒன்று முதல் மரியாதை. அதைப் பற்றித் தனியே நினைத்திருக்கிறேன்.